Aralık ayının sonu geldi:

Birkaç işi birden görmek amacıyla il dışına çıkmıştım, beş gün yoktum.
Gelince iki gün arıların yanına da gidememiştim.
Dün yağmur yağdı rüzgarda vardı ama gece sabaha kadar fırtınaya döndü, sanki akşam bir şey olmamış gibi sabah güneş çıktı rüzgarda güneyden esmeye başladı, sanki bahar ayları gibi hava vardı.
Arılığa gittim arılar salkımı bozmuş uçuşuyorlardı.
Rastgele bir kovanı açtım bir baktım arılar çerçeve arasında normal geziyorlardı, salkımdan eser yoktu.

Az ileriye gidince birde ne göreyim rüzgar yapacağını yapmış.

Bir ay önce getirdiğim eski kovan ve ballıklarımı dün gece esen rüzgar yıkmış. arka tarafa tarlanın çamurunun içine yuvarlanmış.

Her yıl bir kaç gün esen bu kaba yel böyle zarar yapıyor.

Arılık kurulurken bölgesel esebilicecek rüzgarlarıda göz önüne almak gerekiyor.

Benim yer sıkıntım olduğundan arılığım rüzgarın bol olduğu yerde kurulu.

Sözde güzel dizili, bağlı, üzerine naylon zımbalıydı, arkasındaki telin üzerine yıkılmış halde dış taraftan çekilmiş bir resim.

Sanki kamyon devrilmiş gibi duruyor.

Hava sıcak demiştim arılar dışarıya çıkıyorlardı, sanki balkonda güneşlenir gibi bir hallari var.

Bu kovan da yavru uçurur gibi uçuyor.

Artık arıların bu kadar dışarıya çıkması pek iyi değil, arıların salkımda olması gerekir, bu gidişle erken baharda gıda sorunları da olabilir, erken bahar beslemesini bir kaç gün öne de alabiliriz.

Bahar gibi demiştim gerçekten hava yumuşak gidiyor, haziran ayında açan kengel dikenlerinin taban yaprakları bir hayli büyüdüler.